Στέκι Λόφος

Λόγοι μετανάστευσης – Αντιμετώπιση της κοινωνίας –
Ρόλος μέσων μαζικής ενημέρωσης

Σε χρόνους κρίσης πάντα οι αίτιοι είναι αυτοί που ψάχνουν τους αίτιους αλλού, έξω από τον κύκλο τους, στρατολογούν κάθε μέσο για να διοχετεύσουν την οργή του κόσμου στις πιο αδύναμες κοινωνικές ομάδες, χρησιμοποιώντας τες σαν θυσία πάνω στο σταυρό που η κοινωνία ετοιμάζει για αυτούς. Έτσι οι “διάβολοι των ημερών” μας είναι οι μετανάστες.

ΛΟΓΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ – ΑΝΤΙΜΕΤΌΠΙΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Οι μετανάστες αποτελούν πάντα τους ανθρώπους δεύτερης κατηγορίας, στις σημερινές κοινωνίες βρίσκονται συνήθως στα κατώτερα στρώματα αυτών, αποκλεισμένοι από την υπόλοιπη κοινωνία με τα λιγότερα πολιτικά δικαιώματα.

Για να φτάσουν όμως κάποιοι άνθρωποι να εγκαταλείψουν τα συγγενικά τους πρόσωπα και τον τόπο καταγωγή τους, προηγούνται κάποια πράγματα που διαμορφώνουν της κατάλληλες συνθήκες για να μεταναστεύσουν. Αυτό γίνετε με τις πολεμικές επεμβάσεις των μεγάλων δυνάμεων, με τους χιλιάδες νεκρούς αμάχους και τραυματίες και στην συνέχεια, με το ρίζωμα των μεγάλων εταιριών που φέρνουν την οικονομική “ευημερία” της ανεργίας και της υπερεκμετάλλευσης των φυσικών πόρων.

Βέβαια, η οικονομική και υλική ευημερία των “ανεπτυγμένων” χωρών, στηρίζεται στην στυγνή εκμετάλλευση των ντόπιων κατοίκων από τις πολυεθνικές εταιρίες, που εξ αιτίας των εξευτελιστικών μεροκάματων που δίνουν στους εργάτες τους και των άθλιων συνθηκών εργασίας, μπορούν να προσφέρουν σε μικρότερες τιμές – με μεγάλο κέρδος φυσικά – τα προϊόντα τους στους καταναλωτικούς παραδείσους της δύσης.

Ωστόσο, οι κάτοικοι των χωρών που έχουν την τύχη να βιώσουν τη βοήθεια των μεγάλων δυνάμεων και των πολυεθνικών εταιριών, ζούνε μέσα στην ανεργία και στην φτώχεια, αφού οι φυσικοί πόροι πλέον εξάγονται στο εξωτερικό και δεν φτάνουν στην τοπική αγορά, ενώ το εθνικό καλό επιτάσσει δουλεία και χαμηλούς μισθούς. Παράλληλα οι νέοι εξουσιαστές επιβάλλουν την θέληση τους στο πληθυσμό, με διώξεις και φυλακίσεις που αναγκάζουν ανθρώπους να ζητούν πολιτικό άσυλο.

Αφού τους εξαθλιώσουν οικονομικά οι κεφαλαιοκράτες εξουσιαστές, καταλήγουν στην λύση της μετανάστευσης και της παράνομης εισόδου στην Ευρώπη, αναζητώντας το όνειρο, τις χαρές και τη φυσιολογική ζωή που όλοι αναζητούμε και η δύση μπορεί να “προσφέρει”.

Μετανάστευση και παράνομη είσοδος με ότι αυτό συνεπάγεται. Νάρκες στον Έβρο, πνιγμοί στο Αιγαίο, επιθέσεις και φυλακίσεις από το λιμενικό και τη FRONTEX, παράνομη κράτηση τους σε κέντρα μεταναστών – όπου επικρατούν άθλιες συνθήκες διαβίωσης – καθώς και απελάσεις είναι κάποιες από τις καταστάσεις που έρχονται αντιμέτωποι. Κάποια από τα άτομα, που οι αρχές απελαύνουν, προσπαθούν ξανά και ξανά να περάσουν τα σύνορα, πολλές φορές με την ίδια κατάληξη.

Σε δεύτερο στάδιο, εφόσον καταφέρουν να περάσουν τα σύνορα και να καταλήξουν σε κάποιο αστικό κέντρο, αναζητώντας στέγη , τροφή και εργασία, βιώνουν τον κοινωνικό ρατσισμό και τη περιθωριοποίηση, δέχονται αστυνομική βία, πογκρόμ και ρατσιστικές – φασιστικές επιθέσεις όπως επίσης αναγκάζονται να εισέλθουν σε καθεστώς δουλείας. Το κεφάλαιο και τα αφεντικά εκμεταλλεύονται στο έπακρο τους μετανάστες ως φθηνό εργατικό δυναμικό, ανασφάλιστους με μεροκάματο το οποίο δεν μπορεί να ανταποκριθεί ούτε στις βασικές βιοτικές ανάγκες ενός ανθρώπου. Λόγω της κοινωνικής περιθωριοποίησης, αρκετοί στρέφονται στην παρανομία ως εναλλακτικό τρόπο επιβίωσης.

Για όσους κάνουν αίτηση για άσυλο, εκτός της αναμονής για την έγκριση του και τα παράβολα που πρέπει να καταθέσουν και αν καταφέρουν να περάσουν σε άλλη χώρα της Ευρώπης και εντοπιστούν, σύμφωνα με την συνθήκη του Δουβλίνο 2, υποχρεούνται να επιστρέψουν και να παραμείνουν στην πρώτη χώρα εισόδου τους στη ζώνη της ευρωπαϊκής ένωσης έως ότου να εξεταστεί η περίπτωσή τους.

ΡΟΛΟΣ ΜΕΣΩΝ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ

Τ μέσα μαζικής ενημέρωσης εκφέρουν το λόγο του κυρίαρχου καθεστώτος σε οποιαδήποτε έκφανση της κοινωνικής ζωής, χειραγωγώντας την κοινή γνώμη με τις προθέσεις των εξουσιαστών. Οπότε, μη χάνοντας ευκαιρία σαν παπαγαλάκια των τηλεπαραθύρων που είναι, καταπιάνονται ειδικά αυτή τη περίοδο με το ζήτημα των μεταναστών. Καθώς εξουσία και κράτος εξαπολύουν επιθέσεις εναντίον τους, με επιχειρήσεις “σκούπα”, μαζικές συλλήψεις και δημιουργία κέντρων κράτησης μεταναστών , τα λεγόμενα από το υπουργείο ΠΡΟ.ΠΟ κέντρα “φιλοξενίας”, τα ΜΜΕ εκθειάζουν μέσα από τα δελτία τους τις ενέργειες αυτές ως κάτι φυσιολογικό και απαραίτητο ως η μόνη λύση για τα προβλήματα της κοινωνίας, παρουσιάζοντας τους ανθρώπους αυτούς σαν πηγή κινδύνου της δημόσιας υγείας, σαν πηγή εγκληματικότητας, ως μάστιγα της εποχής. Παραλείπουν όμως ότι μιλάμε για ανθρώπους και όχι αριθμούς. Με χαρακτηρισμούς όπως “υγειονομική βόμβα”, “οργανωμένες εγκληματικές ομάδες” και εκφράσεις τύπου “εξυγίανση του κέντρου της Αθήνας”, “καταπολέμηση της εγκληματικότητας”, κατευθύνουν την κοινή γνώμη ενάντια στους μετανάστες, αποπροσανατολίζοντας τη από σημαντικότερα ζητήματα αυτής της περιόδου (βλ. Περικοπές, PSI, εκλογές, ανεργία, κατάρρευση κράτους πρόνοιας). Με την συνεχή προβολή του καθεστωτικού λόγου και την ανοχή της τέταρτης “εξουσίας” απέναντι σε δράσεις ακροδεξιών ομάδων που επιτίθενται σε μειονότητες, καταφέρνουν να ετεροκατευθύνουν την κοινωνία σε μια συντηρητικοποίηση αυτής, νομιμοποιώντας μέσω της κοινωνικής αποδοχής, ρατσιστικές και φασιστικές επιθέσεις που γίνονται πιο συχνές και απάνθρωπες, φτάνοντας στα όρια της δολοφονίας και του πογκρόμ σε ολόκληρες συνοικίες.

Το κράτος είναι αυτό που βαπτίζει τους οικονομικούς μετανάστες λαθραίους, τους αρνείται το δικαίωμα της ελεύθερης μετακίνησης εγκλωβίζοντας του στα όρια του, τους εκμεταλλεύεται ως φθηνό εργατικό δυναμικό, δίνοντας την ευκαιρία στα αφεντικά αυτού του κόσμου να πλουτίζουν με τον μόχθο των εργατών.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΡΑΙΟΣ
ΣΥΝΟΡΑ ΑΝΟΙΧΤΑ – ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΤΟΥ ΔΟΥΒΛΙΝΟ 2

 
ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΣΤΕΚΙ ΛΟΦΟΣ,

ΜΥΤΙΛΗΝΗ

ΟΣΟ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ ΓΑΒΓΙΖΟΥΝ

Από τότε που αποφασίσαμε να ανοίξουμε το εγκαταλειμμένο κυλικείο στην ταράτσα της γεωγραφίας , το οποίο δεν επιθυμούμε να ιδιοποιηθούμε αλλά να το ανοίξουμε σε όλους και  να  το μετατρέψουμε σε έναν χώρο ριζοσπαστικής πολιτικής και πολιτιστικής δραστηριότητας, δεχόμαστε την συνεχή επίθεση από το πρυτανικό συμβούλιο και τους συνεργάτες του. Οι υπάλληλοι του κράτους, προστατεύοντας τις διοικητικές τους θέσεις και τα επιχειρηματικά συμφέροντα που υπηρετούν,  κήρυξαν πόλεμο όχι μόνο σε εμάς αλλά και σε κάθε καταπιεσμένο φοιτητή μέσα στο πανεπιστήμιο.

Από την πρώτη κιόλας στιγμή πρόεδροι τμημάτων, πρυτάνεις, αντι-πρυτάνεις και όλο το σινάφι των πανεπιστημιακών αρχών εκμεταλλεύονται όποιο μέσο τους δίνει η θέση τους στην ιεραρχία του πανεπιστημίου  και το στρέφουν ενάντια στο Αντιεξουσιαστικό Στέκι Λόφος. Αρχικά, δοκίμασαν τις έμμεσες απειλές για επέμβαση της αστυνομίας , για εκκένωση του χώρου και συλλήψεις. Αφού είδαν ότι οι απόπειρες τρομοκράτησης μας έπεσαν στο κενό, ξεκίνησαν την λασπολογία. Με τις γνωστή τακτική των επιστολών, οι επιστολέρο της διοίκησης του πανεπιστημίου ξεκίνησαν να αναπτύσσουν μια αντιφατική και παράλογη επιχειρηματολογία που όχι μόνο δεν έχει καμιά βάση,  αλλά δείχνει το θράσος τους αφού δεν διστάζουν να επικαλεστούν παραβίαση του ασύλου και κίνδυνο για την προσωπική μας υγεία. Αφού λοιπόν και αυτή τους η προσπάθεια το μόνο που κατάφερε είναι να τους γελοιοποιήσει (κι άλλο) στους φοιτητές,  έφτασαν στο σημείο να εισβάλουν στο στέκι και να απειλούν τα άτομα που το λειτουργούν με διαγραφές από το πανεπιστήμιο.

Οι επιθέσεις αυτές όμως στα ριζοσπαστικά κομμάτια των φοιτητών δεν ξεκίνησαν με το Αντιεξουσιαστικό Στέκι ούτε θα τελειώσουν εκεί. Το πρυτανικό συμβούλιο και οι συνεργάτες του, σαν άξιοι υπάλληλοι του κράτους και για να εξασφαλίσουν τις βολικές τους θέσεις στο νέο πανεπιστήμιο, είναι  αυτοί που επιχειρούν να εφαρμόσουν τον πιο απαξιωμένο εκπαιδευτικό νόμο. Παραβιάζοντας συνεχώς και  με τραμπούκικο τρόπο τις αγωνιστικές αποφάσεις φοιτητικών συλλόγων και μελών ΔΕΠ και με τον αντιδραστικό τους λόγο που δεν χάνουν ευκαιρία να διαδώσουν στις επιστολές τους και στα τηλεπαράθυρα που σουλατσάρουν, έχουν πάρει ξεκάθαρα θέση ενάντια στην πλειοψηφία των φοιτητών και στα συμφέροντα τους.

Οι επιθέσεις λοιπόν που δεχόμαστε από τους λακέδες του υπουργείου παιδείας όχι μόνο δεν μας τρομοκρατούν  αλλά μας δείχνουν ότι βρισκόμαστε σε καλό δρόμο, μας γεμίζουν με θέληση και πείσμα ώστε να συνεχίσουμε να δίνουμε ζωή στην μιζέρια του εγκαταλελειμμένου πανεπιστημίου. Να συνεχίζουμε να φτιάχνουμε τόπους οργάνωσης και συνάντησης ριζοσπαστικών υποκειμένων είτε αυτά είναι μέσα είτε έξω από το πανεπιστήμιο.

Δέκα εκατό χιλιάδες καταλήψεις

ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΣΤΕΚΙ ΛΟΦΟΣ

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=QhMrMNHpqZI&list=PL42C6ED79269F04A0&index=89&feature=plpp_video[/youtube]

Την Δευτέρα 12 Μαρτίου μια ομάδα φοιτητών και φοιτητριών αποφασίσαμε να καταλάβουμε τον χώρο του παλιού και εγκαταλελειμμένου εδώ και χρόνια κυλικείου στον τελευταίο όροφο του κτιρίου της γεωγραφίας. Η ενέργεια αυτή σκοπό έχει την δημιουργία ενός χώρου που θα λειτουργεί με τους όρους των ατόμων που τον διαχειρίζονται (και μόνο) και θα καλύπτει τις ανάγκες τους σε πολιτικό και πολιτιστικό επίπεδο. Επιλέξαμε αυτόν τον χώρο καθώς με την κατάληψη του δεν κάνουμε, σε σταθερή βάση, δυσκολότερη την δουλειά των φοιτητών και των εργαζομένων του πανεπιστημίου. Οι επιχειρηματικές δραστηριότητες που οραματίζονται στον χώρο αυτό πρυτανικές αρχές και άλλα αντιδραστικά κομμάτια του πανεπιστημίου δεν μας βρίσκουν μόνο αδιάφορους αλλά και εχθρικούς.

Με την κατάληψη του χώρου αυτού δίνουμε ζωή στα εγκαταλελειμμένα ντουβάρια του μίζερου πανεπιστημίου. Δίνουμε την ευκαιρία στους εαυτούς μας και σε φοιτητές και εργαζομένους του πανεπιστημίου να στεγάσουν δραστηριότητες που απέχουν από κομματικές και εμπορευματικές λογικές και οικοδομούμε δημιουργικές σχέσεις  ισότητας και αλληλεγγύης μεταξύ μας. Ανοίγουμε λοιπόν το Αντιεξουσιαστικό Στέκι Λόφου. Αντιεξουσιαστικό , γιατί λειτουργούμε αυτοοργανωμένα και αντιιεραρχικά με βάση την ισότητα και στέκι γιατί θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα σταθερό σημείο αναφοράς στο λόφο που θα ζωντανεύει της εντατικές και στείρες εκπαιδευτικές ώρες. Οι αποφάσεις θα λαμβάνονται ομόφωνα και όχι πλειοψηφικά από την διαχειριστική συνέλευση.

Η κατάληψη αυτή δεν λειτουργεί σαν μέτρο πίεσης στην κυβέρνηση ή σε κάποια άλλη αρχή επομένως δεν έχει αιτήματα και η διάρκειά της θα καθορίζεται ανά πάσα στιγμή από τους λειτουργούς της. Επιλέξαμε να οικειοποιηθούμε τον χώρο χωρίς την άδεια κανενός επισήμου οργάνου καθώς όπως αναφέρουμε και πιο πάνω λειτουργούμε αποκλειστικά και μόνο με τους δικούς μας όρους και όχι με αυτούς που έχουν ορίσει ή θα ορίσουν το κράτος και οι πανεπιστημιακές αρχές. Οι πρυτανικές αρχές αλλά και άλλα κομμάτια του πανεπιστημίου κατά καιρούς προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι φοιτητές είμαστε μέλη μιας πανεπιστημιακής «κοινότητας» και σαν τέτοια λειτουργούμε και αποφασίζουμε ισότιμα για την διαχείριση του πανεπιστημίου. Δεν έχουμε τέτοιες αυταπάτες. Αντιλαμβανόμαστε το πανεπιστήμιο ως ένα ακόμα πεδίο πάλης και στα πλαίσια της πάλης αυτής χρησιμοποιούμε τον χώρο για την οργάνωση ενός ριζοσπαστικού αγώνα μακριά από κομματικές γραμμές και καθοδηγήσεις .

Τασσόμαστε με την μεριά των καταπιεσμένων και επιδιώκουμε να γίνουμε κακός βραχνάς σε κάθε φασιστική σεξιστική ή ρατσιστική φωνή μέσα στο πανεπιστήμιο. Στην διδασκαλία που παραχωρεί το κράτος αντιτάσσουμε την αυτομόρφωση και την αντιπληροφοριση. Στην υποταγή και την αποξένωση που επιβάλει η κυριαρχία προτάσσουμε την κοινωνική αντίσταση και σφυρηλατούμε σχέσεις αλληλεγγύης. Σκοπός μας να δράσουμε εντός και εκτός των συνόρων του πανεπιστημίου αδιαφορώντας για την έλλειψη μας σε θεσμική ή συνταγματική νομιμότητα. Στην κατεύθυνση αυτή το στεκι λειτουργεί καθημερινά για φοιτητές εργαζομένους και ανέργους.

ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΣΤΕΚΙ ΛΟΦΟΣ

ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ στο νοσοκομείο ΚΑΙ ΕΧΩ ΛΟΓΟ

• Δεν πληρώνω γιατί έχω ήδη πληρώσει με φόρους και εισφορές στο ασφαλιστικό μου ταμείο. Έχω πληρώσει αρκετά για να έχω ένα υψηλής ποιότητας σύστημα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και ασφάλισης, μόνο που δεν τα βλέπω.

• Δεν πληρώνω γιατί δεν διαπραγματεύομαι την αξιοπρέπεια μου. Δεν τα έφαγα εγώ μαζί με τα φασιστοειδή παχύδερμα της εξουσίας και τους φίλους τους. Δεν έφτιαξα εγώ το σκηνικό της διαφθοράς τα χρέη, τα ελλείμματα, το σκάνδαλο των προμηθειών, το φακελάκι.

• Δεν πληρώνω γιατί βλέπω τους πλούσιους να χορεύουν με τα δισεκατομμύρια, να επιδοτούνται, να πληρώνουν όλο και λιγότερούς φόρους να φοροδιαφεύγουν και να εισφοροδιαφεύγουν ατιμώρητα, ενώ εγώ πρέπει ν’ αγωνιστώ για να επιβιώσω.

• Δεν πληρώνω γιατί το κράτος επιδοτεί με δεκάδες δις τις τράπεζες ενώ μειώνει διαρκώς τα ποσά που δίνει για την υγεία και τα ασφαλιστικά ταμεία, προωθεί την ιδιωτικοποίησή τους, αφήνει τα νοσοκομεία χωρίς επαρκές προσωπικό (γιατροί, νοσηλευτές) βάζοντας σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές.

• Δεν πληρώνω και δεν θα με πουν τζαμπατζή οι τζαμπατζήδες κηφήνες και καρεκλοκένταυροι που τρέφονται από τον πλούτο που παράγει η εργασία και ο κόπος μου.

• Δεν πληρώνω γιατί δεν είμαι μόνος μου. Είμαστε πολλοί, η πλειοψηφία, πολύ οργισμένοι και αποφασισμένοι να διώξουμε απ΄ τον τόπο τα κοράκια του ΔΝΤ, της ΕΕ και τους ντόπιους συνεταίρους τους.

Η ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ Η ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΓΑΘΑ, ΚΙ ΟΧΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΟΣΗΛΕΥΤΩΝ

ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ

Ώρα να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας.

Σταμάτα να γκρινιάζεις και κατέβα στον δρόμο

Η απεγνωσμένη προσπάθεια Μ.Μ.Ε, πολιτικών και εργοδοσίας  να μας πείσουν για το μονόδρομο του Μνημονίου  και το αδιάβλητο της πολιτικής τους έχει βρεί  πιστούς ακροατές στους καταθλιμμένους, υπνωτισμένους, απαθείς και άβουλους.

Με συνεχείς  επικλήσεις στο συναίσθημα και δημιουργία ενοχής  τύπου “μαζί τα φάγαμε” “δεν γίνεται αλλιώς άντε τώρα τα κεφάλια κάτω “, η λασπολογία κατά των αντιστεκόμενων μαζών (τεμπέληδες-τζαμπατζήδες κτλ) που στοχεύουν στην ενεργοποίηση συντηρητικών κοινωνικών αντανακλαστικών και με  άγρια καταστολή και ποινικοποίηση άνευ προηγουμένου όσων επαναστατούν συνθέτουν τα ένστιχτα επιβίωσης ενός χρεοκοπημένου συστήματος με βασική αξία την εκμετάλλευση του Άλλου. Από το μαζικό κίνημα άρνησης στις συγκοινωνίες και τα διόδια   “ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ”  που τώρα ποινικοποιείται ως τους 300 εργάτες μετανάστες που είχαν το θάρρος να υψώσουν φωνή, την αξιοπρέπεια να  κάνουν απεργία πείνας για 23 μέρες τώρα  και τους κατοίκους της Κερατέας που εδώ και δύο μήνες πολεμούν για να μην γίνει ο τόπος τους χωματερή και τους πάνω από 45 πολιτικούς κρατουμένους που η αντίληψη ζωής τους τούς εξασφάλισε δημοκρατικά μία θέση στον κορυδαλλό. Η κρατική τρομοκρατία είναι πια παντού.

Στο ζήτημα για το αν πράγματι υπάρχει άλλος Τρόπος ,  η Δράση έχει το λόγο. Δεν μας ενδιαφέρουν τα σενάρια ανάκαμψης της αγορών , γιατί στην καρδιά τους έχουν μόνο μίσος. Το μόνο που τους αξίζει είναι το ύστατο χαίρε ..  Το δίκαιο βρίσκεται με αυτούς που δεν σκύβουν το κεφάλι αλλά επαναστατούν στην καταπίεση και εκμετάλλευση που υφίστανται. Η Τύχη ευνοεί τους τολμηρούς .

Η προδοτική και διασπαστική στάση των γραφειοκρατών συνδικαλιστών, μας παρακίνησε στο να οργανωθούμε μόνοι μας από τα κάτω, άμεσα και να αποφασίσουμε ΕΜΕΙΣ χωρίς κανένα γραφειοκράτη για το πώς θα κλιμακωθεί ο αγώνας  της 23ης με την κατάλληλη κοινωνική ζύμωση που απαιτείται .Η απεργία δεν αφορά μόνο τους εργάτες αλλά και το τεράστιο ποσοστό  ανέργων  , “μαύρα” εργαζομένων , μαθητών  και φοιτητών χωρίς μέλλον . Δεν χρειάζεται να πεινάσουμε ΟΛΟΙ για να εξεγερθούμε .

Σήμερα Πέμπτη 17/2 προχωρήσαμε σε μονοήμερη  κατάληψη του Εργατικό Κέντρο Βόλου και καλούμε σε ανοιχτή συνέλευση στις 7:00 μμ τον κόσμο του Βόλου σε μια προσπάθεια  περαιτέρω συσπείρωσης και οργάνωσης ενόψει της γενικής απεργίας στις 23/2.

κλείνοντας , θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε οτι το Ε.Κ  κατά τη διάρκεια της  κατάληψης είναι ανοιχτό για οποιαδήποτε διαδικασία έχει κανονιστεί απο   σωματεία εργαζομένων κτλ..

ΟΛΑ ΚΛΕΙΣΤΑ , ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
Γενική Απεργία  Τετάρτη 23/2   10 πμ Πλ. Ελευθερίας